Fundacja Modrak

Szukaj na tym blogu

wtorek, 26 kwietnia 2016

Upamiętnienie braci Grabskich



24 kwietnia o godz. 16:30 organizowaliśmy we Wróblach (gm. Kruszwica) skromną uroczystość poświęconą pamięci Kazimierza i Stefana Grabskich - ofiar zbrodni katyńskiej, które urodziły się w tej miejscowości pod koniec XIX wieku.


Powitanie gości przez Panią Sołtys i przedstawiciela Modraka


Pan Krzysztof Grabski - bratanek pomordowanych i ich najbliższy krewny


Pan Krzysztof przybliżył sylwetki swoich stryjów
Wśród gości znaleźli się m.in. przedstawiciele inowrocławskich Solanek i Nadgoplańskiego Parku Tysiąclecia
Następnie uczestnicy spotkania w asyście wojska, straży pożarnej i harcerzy przeszli na pobliski plac, gdzie pan Krzysztof Grabski i zastępca burmistrza Kruszwicy – Bartosz Krajniak dokonali symbolicznego posadzenia pamiątkowych dębów, a ks. proboszcz Paweł Błochowiak odmówił modlitwę w intencji ofiar. Po części oficjalnej udano się do świetlicy wiejskiej, gdzie panie z miejscowego Koła Gospodyń przygotowały pyszny poczęstunek.



Organizatorzy uroczystości – Fundacja Modrak oraz sołectwo Wróble pragną serdecznie podziękować osobom, które pomogły w przygotowaniu wydarzenia, a także licznie zgromadzonym gościom wśród których znaleźli się przedstawiciele władz lokalnych, duchowieństwa, wojska i zaprzyjaźnionych instytucji.



 
Kazimierz Marian Grabski, drugi syn Mariana Grabskiego i Joanny z Brzeskich -  Grabskiej urodził się 12 października 1897 r. we Wróblach.
Był  w czynnej służbie wojskowej od 1919 r. i  jako rotmistrz  kawalerii służył w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. oraz w kampanii wrześniowej 1939 r.. Za swoją postawę został odznaczony  Krzyżem Zasługi i  Krzyżem Walecznych. 










Stefan  Marian Grabski, trzeci  syn Mariana  Grabskiego i Joanny z Brzeskich -  Grabskiej  urodził się 5 maja 1899 r. we Wróblach. Był oficerem rezerwy, od 1921 r. jako podporucznik  kawalerii służył w 15 Pułku Ułanów Poznańskich.  Brał udział  w kampanii wrześniowej 1939 r.

W październiku 1939 r. obaj bracia znaleźli się w niewoli sowieckiej, osadzono ich w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 r. zostali zamordowani przez NKWD w Charkowie. W 2010 roku awansowano ich pośmiertnie: Kazimierza do stopnia majora kawalerii, a Stefana do stopnia porucznika kawalerii.







Przemarsz

Posterunek honorowy

Krzysztof Grabski sadzi pamiątkowy dąb

Wiceburmistrz Kruszwicy Bartosz Krajniak sadzi drugi dąb pamięci

Ks. Paweł Błochowiak podczas modlitwy za zmarłych

Sołtys wsi i przedstawiciel OSP składają znicze

Złożenie kwiatów przez przedstawicieli Wojska Polskiego

Pamiątkowe zdjęcie uczestników spotkania

Organizatorzy pragną serdecznie podziękować zastępowi z Bachorc za piękną postawę

Posterunek honorowy wystawił garnizon inowrocławski

Pan Krzysztof Grabski przy kamieniu upamiętniającym jego stryjów

Pamiatkowy kamień z informacjami o pomordowanych





poniedziałek, 11 kwietnia 2016

Biografia Tadeusza Grabskiego herbu Wczele - właściciela majątku ziemskiego w Leszczach

Tadeusz Grabski
Źródło: kujawsko-pomorskie.regiopedia.pl

Tadeusz Grabski h. Wczele (a właściwie Tadeusz Jan z Grabu Grabski h. Wczele) urodził się 20 sierpnia 1875 roku w Skotnikach. Był synem Józefa i Bronisławy. Jego ojciec był zasłużonym dla Kujaw działaczem, m.in odpowiedzialnym za rozwój przemysłu w Kruszwicy i Inowrocławiu. Tadeusz był gruntownie wykształcony. Studiował prawo na Uniwersytecie w Berlinie i Heidelbergu. Udało mu się zdobyć tytuł doktora obojga praw. W Berlinie odbył także służbę wojskową- służył bowiem w pułku kawalerii armii Cesartstwa Niemieckiego.

Działał w szeregu organizacji o charakterze gospodarczym i społecznym. W tym miejscu wymienię jedynie, iż był członkiem kruszwickiego kółka rolniczego, dozoru kościelnego parafii w Ostrowie nad Gopłem, Towarzystwa Gimnastycznym „Sokół“, a także członkiem komitetu działającego na rzecz popierania polskich kandydatów w wyborach parlamentarnych.

1 stycznia 1905 roku stał się właścicielem majątku ziemskiego Leszcze. Tutaj podjął się m.in gruntownej przebudowy dworku w rezydencję pałacową. Efekt prac najlepiej jednak przekażą załączone przeze mnie źródła fotograficzne.

Rezydencja Grabskich. Leszcze, 1917 r.
Źródło: Archiwum prywatne Pana Krzysztofa Grabskiego

Tadeusz Grabski podjął się zadania ufundowania w Leszczach samodzielnej parafii.Po pożarze kościoła parafialnego w Rzeczycy (1811 rok) tutejsi parafianie podzieleni zostali między kościoły w Ostrowie i Chełmcach. Ponad sto lat później Tadeusz Grabski pobudował w parku dworskich kaplicę mogącą pomieścić około 400 dusz. Jego starania utrudniły trudności prawne,a także zawirowania natury moralnej. Ostatecznie zaś plany jego pokrzyżowała śmierć w 1934 roku.  W tym samym czasie Kuria Metropolitalna w Gnieźnie wydała zgodę na budowę kościoła w nieodległym Brześciu. Tadeusz Grabski spoczął w podziemiach ufundowanej przez siebie kaplicy, poźniej jego ciało zostało ekshumowane i złożone w kaplicy rodowej na cmentarzu parafialnym w Piaskach.


Kaplica w parku dworskim. Leszcze, 1936 rok
Źródło: Archiwum Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie


W roku 1921 Tadeusz Grabski poślubił Anielę Nieżychowską, z którą miał 3 dzieci: córki Bronisławę i Jolantę oraz syna Jeremiego.

Tadeusz Grabski to postać niewątpliwie barwna co i kontrowersyjna. Do dziś można usłyszeć historię opowiadaną przez lokalną społeczność, iż zabił swoją żonę. Wszystkich jednak uspokajam- Tadeusz nic złego Anieli nie zrobił. Zmarła śmiercią naturalną w 1979 roku, a więc przeżyła męża o ponad 40 lat. W każdej plotce jest jednak ziarnko prawdy, ale to już temat na zupełnie inny felieton.