W dwudziestoleciu międzywojennym na Kujawach powstało wiele kółek rolniczych zrzeszających włościan i większych posiadaczy ziemskich. Były to organizacje branżowe, które działały na rzecz rozwoju gospodarczego wsi. W związku z tym, iż II RP była państwem prawa i od samego początku przyznała prawa polityczne kobietom panie także mogły zakładać własne organizacje. Tak więc charakterystyczny był dualizm organizacji- na przykładzie kółek rolniczych można dokonać podziału na kółka włościan i kółka włościanek.
Mężczyźni z miejscowości takich jak Brześć, Karsk, Witowice, Popowo, Ostrowo, Złotowo itp. działali w ramach Kółka Rolniczego w Ostrowie nad Gopłem, kobiety z wyżej wymienionych wiosek utworzyły natomiast Kółko Włościanek w Witowicach.
Inicjatorką utworzenia nowej organizacji była Kazimiera Miech (z domu Strehl) z Brześcia. Wywodziła się ona z patriotycznej rodziny- jej ojciec Władysław był podpułkownikiem Wojska Polskiego, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, walczył w Powstaniu Wielkopolskim. Powstańcami byli także jej bracia- Mieczysław, Tadeusz i Leon. Pierwszy z wymienionych był przez dwadzieścia lat proboszczem ostrowskim, a także prezesem Kółka Rolniczego oraz Towarzystwa Powstańców i Wojaków w Ostrowie (zginął zamęczony przez hitlerowców w Dachau). Drugi z braci po odrodzeniu niepodległej Polski kontynuował swą karierę wojskową, był zawodowym pilotem, zginął w katastrofie lotniczej wojskowego samolotu w Poznaiu-Ławicy. Leon Strehl był lekarzem, członkiem PCK, w czasie kampanii wrześniowej był szefem sanitarnym w Armii „Warszawa”, w Powstaniu Warszawskim pełnił funkcję Szefa Sanitarnego w Komendzie Głównej Armii Krajowej.
Mąż Kazimiery - Czesław - był posiadaczem ziemskim, wybudował własnym sumptem kościół, plebanię i budynki gospodarskie w Brześciu.
Organizacja powstała w 1930 roku. W skład zarządu weszły: Kazimiera Miech- prezeska, M. Stanna z Kobylnicy- wiceprezeska, W. Malinowska z Karska- sekretarka, Leszczyńska- skarbniczka.
Podczas zebrań panie wygłaszały sporządzone przez siebie referaty dotyczące spraw gospodarstwa domowego, ale także historii Polski. 2 lutego 1931 roku odbyło się spotkanie, na którym odegrano przedstawienie teatralne pt. „Aby handel szedł”. Ponadto organizowano liczne wycieczki (np. do Żeńskiej Szkoły Gospodarczej w Marysinie), kursy szycia czy gotowania. Zachowały się tytuły niektórych wygłaszanych przez członkinie referatów: „Rola kobiety w gospodarstwie”, „O spożywaniu warzyw i owoców”, „Jak rodzi sobie dobra gospodyni”, „O plantowaniu żywokostu”, „O tępieniu much w lecie”, „Hodowla i eksport świń bekonowych” i inne.
Kółko włościanek prowadziło również w Brześciu ochronkę dla biednych wiejskich dzieci. Ochronka funkcjonowała w miesiącach letnich. Specjalnie dla tej organizacji Czesław Miech pobudował boisko do gry w piłkę i plac zabaw. Dzięki temu, że dzieci miały się gdzie podziać latem ich rodzice mogli skupić się na pracy zarobkowej.
Kółko w różnych okresach swojego istnienia liczyło ok. 20 członkiń. Rozrost Kółka Włościanek zahamował jednak wybuch II wojny światowej. Zachowały się źródła, które wskazują, iż ambitna prezeska miała w planach urządzenie profesjonalnej, całorocznej ochronki dla biednych dzieci wraz z biblioteką.
Kazimiera Miech wraz z mężem Czesławem podczas wycieczki do Włoch
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz